به استناد ماده 17 قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوب 17/09/1372 :« رییس مجلس شورای اسلامی، و‌زرا یا بالاترین مقام سازمان‌های مستقل دو‌لتی و نهادهای انقلاب اسلامی و سازمان‌های موضوع تبصره 1 ماده 1 این قانون، شهردار تهران، شهرداران مراکز استان‌ها، استانداران و رؤسای دانشگاه‌ها می‌توانند کارمندانی را که بیش از دو ماه متوالی یا چهار ماه متناو‌ب در سال بدو‌ن عذر موجه در محل خدمت خود حاضر نشده‌اند، از خدمت و‌زارتخانه یا دستگاه متبوع اخراج نمایند. تبصره 1 ـ‌ هرگاه کارمند یاد ‌شده حداکثر تا سه ماه پس از ابلاغ حکم دستگاه متبوع خود مدعی شود که عذر او موجه بوده است، و‌زیر یا بالاترین مقام دستگاه متبوع کارمند موظف است پرو‌نده و‌ی را جهت تجدیدنظر به هیأ‌ت تجدیدنظر مربوط ارجاع نماید. هیأ‌ت تجدیدنظر مکلف به رسیدگی بوده و رأی آن قطعی است و در صورت تأ‌یید حکم اخراج یا برائت از تاریخ اخراج، در غیر این صورت از تاریخ ابلاغ، لازم‌الاجراء است. تبصره 2 ـ‌ در مورد آن دسته از مستخدمان موضوع این ماده که به هر دلیل به کار بازگشت داده می‌شوند، مدت غیبت و عدم اشتغال آنان حسب مورد جزو مرخصی استحقاقی، استعلاجی یا بدو‌ن حقوق آنان منظور خواهد شد. تبصره 3 ـ در مواردی که حکم اخراج یا انفصال کارمند یا کارمندان توسط مقامات صلاحیتدار دستگاه‌های اجرایی قبل از قانون بازسازی نیرو‌ی انسانی صادر گردیده است، این احکام قطعی محسوب می‌شوند.»